Zabojsko jezero okruženo gustom četinarskom i bukovom šumom, nalazi se u sjeveroistočnom dijelu Sinjajevine na nadmorskoj visini od 1 477 metara. Zbog izuzetnih prirodnih vrijednosti zaštićeno je u okviru NP Durmitor strogim režimom. Jezero zahvata površinu od 27 600 m2 ali zbog velike dubine ima prilično veliku zapreminu – blizu 170 000 m3. Za ovo jezero je vezana legenda kao što je to slučaj sa mnogim našim jezerima. Po toj legendi jezero je postojalo na desnoj obali Tare, na planini Zaboj. Jedna čobanica koja je na tom jezeru napajala stoku ostade trudna, a nije bila udata, pa kako bi prikrila sramotu, ona udavi tek rođeno dijete i pobjegne u manastir Dobrilovina. Poče za kaluđere čuvati ovce na Jelinoj gori, ali je Bog kazni za njeno zlodjelo tako što jakim vjetrom podiže svu vodu iz jezera i sruči je na nju i Jelinu goru.
Tako se jezero premjestilo sa Zaboja na lijevu obalu Tare, ali mu ime ostade, a na mjestu nekadašnjeg jezera sada je velika livada.